-
1 φωνέω
φωνέω, 1) einen Laut od. Ton hervorbringen, bes. von Menschen, laut od. deutlich sprechen; so von Hom. meist mit einem andern gleichbedeutenden Zeitworte verbunden, ἔπος φάτο φώνησέν τε, φωνήσας προςέφη, φωνήσας ἔπος ηὔδα, ἀμείβετο φώνησέν τε u. ä.; Od. 24, 535 ὄπα φωνήσασα, die Stimme erschallen lassend; vgl. 2, 182. 10, 512; μέγιστα φωνέειν, die Stimme auf's lauteste erheben, Her. 4, 141. 7, 117; εἶπεν φωνήσαις Pind. I. 5, 49, u. öfter; χρυσοῖς δὲ φωνεῖ γράμμασιν πρήσω πόλιν Aesch. Spt. 434; ὁ πρέσβυς τόδ' εἶπε φωνῶν Ag. 198, u. oft, wie Soph. u. Eur., εὔφημα φώνει I. T. 687; auch von musikalischen Instrumenten, Or. 146; vom Singen, Theocr. 16, 44; τὰ φωνηϑέντα Plat. Soph. 262 c; Folgde. – 2) τινά, anreden, wie man die häufige Vrbdg καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προςηύδα erkl., wo aber μίν richtiger von προςηύδα abhängig gemacht wird, er sprach die Stimme erhebend zu ihm die geflügelten Worte; Soph. vrbdt Ζεῦ ἄνα, σοὶ φωνῶ, O. C. 1485. – Bei Namen rufen, Αἴαντα φωνῶ Soph. Ai. 73; Ap. Rh. 3, 673; dah. φωνεῖσϑαι = genannt werden, Nicand. bei Ath. XI, 477 b.
-
2 εἶπον
εἶπον ( ἔειπ(α), εἶπε(ν), εἴειπεν; εἴπῃς, -ῃ; εἴποιμι, -οι; εἰπέ, εἶπον; εἰπών, -όντ(α), εἴπαις; εἰπεῖν:1ϝει- O. 8.46
, O. 13.71, N. 5.14, N. 6.27, I. 4.41, I. 6.55) acting as aor. of λέγω, said, told, spoke1a followed by direct speech.τῷ μὲν εἶπε O. 1.75
ἔειπεν Ψπιπυλείᾳ O' 4. 23.Ταλαιονίδας εἶπεν ἐν Θήβαισι τοιοῦτόν τι ἔπος O. 6.16
τότ' ἔειπεν Ἀπόλλων P. 3.40
εἶπε δοὕτως ἡμιθέοισιν Ἰάσονος αἰχματᾶο ναύταις P. 4.11
ὀπιζομένων δ' ἔμπας τις εἶπεν καὶ τόδε P. 4.86
ἔειπεν δ' ὦδε P. 4.229
ὧδεἶπε μαρναμένων P. 8.43
εἶπέν τε φωνήσαις ἅτε μάντις ἀνήρ I. 6.51
τέρας δ' ἑὸν εἶπέν σφι Pae. 4.39
b abs., c. adv.ὣς ἦρα θεὸς σάφα εἴπαις O. 8.46
ὣς ἄρ' ἔειπεν P. 4.156
ὣς ἄῤεἰπὼν P. 9.66
ἔλπομαι μέγα εἰπὼν σκοποῦ ἄντα τυχεῖν N. 6.27
ὣς ἦρα εἰπὼν αὐτίκα ἕζετ I. 6.55
c c. acc. of that which was said, spoke ofτῷ μὲν ὁ Χρυσοκόμας ναῶν πλόον εἶπε O. 7.33
κεῖνα δὲ κεῖνος ἂν εἴποι ἔργα O. 8.62
παρθένος τόσα εἰπεῖν ἔδοξεν O. 13.71
“ εἰπὲ γένναν” P. 4.100 “ οὔτε ἔργον οὔτ' ἔπος ἐντράπελον κείνοισιν εἰπών” P. 4.105θρασύ μοι τόδ' εἰπεῖν φαενναῖς ἀρεταῖς ὁδὸν κυρίαν λόγων οἴκοθεν N. 7.50
ἄπιστον ἔειπ (sc. ἐγώ) N. 9.33ἔπος εἰπόντ' ἀγαθὸν ξυνὸν ὀρθῶσαι καλόν I. 1.46
τοῦτο γὰρ ἀθάνατον φωνᾶεν ἕρπει, εἴ τις εὖ εἴπῃ τι I. 4.41
cf. Pae. 4.39d c. inf. of indirect statement, command. εἶπον δὲ μεμνᾶσθαι Συρακοσσᾶν (impv.: v. Schadewaldt, 296̆{1}: sc. Αἰνέα) O. 6.92εἶπέ τιναὐτὸς ὁρᾶν γαῖαν O. 7.62
εἶπε δ' ἐν μέσσοις ἀπάγεσθαι, ὃς ἂν πρῶτος θορὼν ἀμφί οἱ ψαύσειε πέπλους (i. e. “ἐκεῖνος αὐτὴν ἀπαγέσθω Σ.) P. 9.119e followed by ὅτι, εἵνεκεν c. ind.Κλεόδαμον ὄφρ' ἰδοῖσ, υἱὸν εἴπῃς ὅτι οἱ νεὰν ἐστεφάνωσε κυδίμων ἀέθλων πτεροῖσι χαίταν O. 14.22
εἶπε δεὔβουλος ἐν μέσοισι Θέμις, εἵνεκεν πεπρωμένον ἦν ( οὕνεκεν coni. Donaldson) I. 8.31f followed by indirect question. οὐκ ἔχω /εἰπεῖν, τίνι τοῦτο Μοῖρα τέλος ἔμπεδον ὤρεξε N. 7.57
add. acc.αἰδέομαι μέγα εἰπεῖν ἐν δίκᾳ τε μὴ κεκινδυνευμένον, πῶς δὴ λίπον εὐκλέα νᾶσον, καὶ τίς ἄνδρας ἀλκίμους δαίμων ἀπ' Οἰνώνας ἔλασεν N. 5.14
πότερον δίκᾳ τεῖχος ὕψιον ἢ σκολιαῖς ἀπάταις ἀναβαίνει ἐπιχθόνιον γένος ἀνδρῶν, δίχα μοι νόος ἀτρέκειαν εἰπεῖν fr. 213. 4.2 c. dupl. acc., callἐμοὶ δ' ἄπορα γαστρίμαργον μακάρων τιν εἰπεῖν O. 1.52
δελφῖνι καὶ τάχος δἰ ἅλμας ἶσόν κ' εἴποιμι Μελησίαν N. 6.65
3 frag. ἔειπε δὲ μ[ Πα. 8A. 23. -
3 μάντις
1 prophet(ess) ( αἶνος),ὃν Ἄδραστος μάντιν Οἰκλείδαν ποτ' ἐς Ἀμφιάρηον φθέγξατ O. 6.13
“ ἀμφότερον μάντιν τ' ἀγαθὸν καὶ δουρὶ μάρνασθαι Amphiareus O. 6.17 περὶ θνατῶν δ' ἔσσεσθαι μάντιν ἐπιχθονίοις ἔξοχον Iamos O. 6.50Οὐλυμπία ἵνα μάντιες ἄνδρες ἐμπύροις τεκμαιρόμενοι παραπειρῶνται Διὸς ἀργικεραύνου O. 8.2
ἐπιχώριον μάντιν ἄσμενος εὗρεν Polyidos O. 13.74 μάντις ὀρνίχεσσι καὶ κλάροισιθεοπροπέων ἱεροῖς Μόψος P. 4.190
Ἰσμήνιον δ' ὀνύμαξεν, ἀλαθέα μαντίων θῶκον (Hermann: μαντείων, -εῖον codd.) P. 11.6 μάντιν τ' ὄλεσσε κόραν Kassandra P. 11.33 μάντιν Οἰκλείδαν, πολέμοιο νέφος Amphiareus N. 10.9 εἶπέν τε φωνήσαις ἅτε μάντις ἀνήρ Herakles I. 6.51 ναοπόλον μάντιν δαπέδοισιν ὁμοκλέα Teneros fr. 51d.κλυτοὶ μάντιες Ἀπόλλωνος Pae. 8.13
Δελφοὶ θεμίστων μάντιες Ἀπολλωνίδαι ( ὕμνων post θεμ. del. Heyne) fr. 192. ἐναργέα τ' ἔμ ὥστε μάντιν οὐ λανθάνει (v. fr. 150.) fr. 75. 13. μάντις ὡς τελέσσω ἱεραπόλος Παρθ. 1. 5. -
4 ὅστε
a rel., who, whichΜοῖῤ, ἅ τε πατρώιον τῶνδ' ἔχει τὸν εὔφρονα πότμον O. 2.35
Καφισίων ὑδάτων λαχοῖσαι αἵτε ναίετε καλλίπωλον ἕδραν, Χάριτες ( ταίτε coni. Bergk) O. 14.2θυγατέρι. ἅν τε δόλον αὐτῷ θέσαν Ζηνὸς παλάμαι P. 2.39
( Πηλεὺς καὶ Κάδμος)λέγονται μὰν βροτῶν ὄλβον ὑπέρτατον οἳ σχεῖν, οἵ τε ἄιον P. 3.89
“φιλίων δ' ἐπέων ἄρχετο, ξείνοις ἅ τ ἐλθόντεσσιν εὐεργέται δεῖπν ἐπαγγέλλοντι πρῶτον” P. 4.30 [ οἳ τε (codd.: οἳ γε Mosch.: οἳ λτ;προγτ; Schr.: τε del. Wil., edd. plerique) P. 7.10]χάριν. ἅ τε τὸν Ἰφικλείδαν διαφέρει Ἰόλαον P. 11.59
φιλάγλαε, καλλίστα βροτεᾶν πολίων, Φερσεφόνας ἕδος, ἅ τ' ὄχθαις ἔπι μηλοβότου ναίεις Ἀκράγαντος ἐύδματον κολώναν, ὦ ἄνα P. 12.2
ἀρούραισιν, αἵτ' ἀμειβόμεναι τόκα μὲν ὦν βίον ἀνδράσιν ἐπηετανὸν ἐκ πεδίων ἔδοσαν N. 6.9
ἀεθλοφόροι οἵ τε πόνων ἐγεύσαντο N. 6.24
ἔργα. Βασσίδαισιν ἅ τ' οὐ σπανίζει N. 6.31
ὥρα πότνια, ἅ τε παρθενηίοις παίδων τ' ἐφίζοισα γλεφάροις τὸν μὲν ἡμέροις ἀνάγκας χερσὶ βαστάζεις, ἕτερον δ ἑτέραις (v. Barrett on Eur., Hipp. 526) N. 8.2ἱππίων ἀέθλων κορυφάν, ἅ τε Φοίβῳ θῆκεν Ἄδραστος N. 9.9
χαλκὸν μυρίον ὅν τε Κλείτωρ θῆκε N. 10.47
παῖ Ῥέας, ἅ τε πρυτανεῖα λέλογχας, Ἑστία N. 11.1
Νικόμαχος ὅν τε καὶ κάρυκες ὡρᾶν ἐνέγνον I. 2.23
φάμα · ἅ τε κἀν γουνοῖς Ἀθανᾶν ἅρμα καρύξαισα νικᾶν ἔν τ' Ἀδραστείοις ἀέθλοις Σικυῶνος I. 4.25
ἀλώπηξ, αἰετοῦ ἅ τ' ἀναπιτναμένα ῥόμβον ἴσχει I. 4.47
“Πηλέι, ὅν τ' εὐσεβέστατον φάτις Ἰαολκοῦ τράφειν πεδίον” I. 8.40 τέρας, ἅν τε βροτοὶ Δᾶλον κικλῄσκοισιν fr. 33c. 3.Πανελλάδος, ἅν τε Δελφῶν ἔθνος εὔξατο λιμοῦ θ[ Pae. 6.63
[οἵ τ (τ balances τ v. 5.) fr. 75. 3.] ὦ μάκαρ, ὅν τε μεγάλας θεοῦ κύνα παντοδαπὸν καλέοισιν Ὀλύμπιοι fr. 96. 1. νεάνιδες, αἵ τε τᾶς χλωρᾶς λιβάνου ξανθὰ δάκρη θυμιᾶτε fr. 122. 3. τῶ[ν.. Λο]κρῶν τις, οἵ τ' ἀργίλοφον πὰρ Ζεφυρίου κολώναν ν[ fr. 140b. 4. πῦρ πνέοντος ἅ τε κεραυνοῦ ἄγχιστα (sc. ἡμένα Ἀθάνα) fr. 146. om. antecedent,σάφα δαεὶς ἅ τε οἱ πατέρων ὀρθαὶ φρένες ἐξ ἀγαθῶν ἔχρεον O. 7.91
b n. pl. ἅτε,I just as, like c. subs., part., gen. abs.ὁ δὲ χρυσὸς αἰθόμενον πῦρ ἅτε διαπρέπει νυκτὶ O. 1.2
τεά κεν ἐνδομάχας ἅτ' ἀλέκτωρ συγγόνῳ παῤ ἑστίᾳ ἀκλεὴς τιμὰ κατεφυλλορόησεν ποδῶν O. 12.14
ἅτε γὰρ ἐννάλιον πόνον ἐχοίσας βαθὺ σκευᾶς ἑτέρας, ἀβάπτιστος εἶμι P. 2.79
ταὐτὰ δὲ τρὶς τετράκι τ' ἀμπολεῖν ἀπορία τελέθει, τέκνοισιν ἅτε μαψυλάκας Διὸς Κόρινθος N. 7.105
εἶπέν τε φωνήσαις ἅτε μάντις ἀνήρ I. 6.51
ἤτορι δὲ φίλῳ παῖς ἅτε ματέρι κεδνᾷ πειθόμενος Pae. 6.12
ποτίκολλον ἅτε ξύλον παρὰ ξύλῳ fr. 241.II inasmuch as c. part.ποτὶ δ' ἐχθρὸν ἅτ ἐχθρὸς ἐὼν ὑποθεύσομαι P. 2.84
-
5 ὅς τε
a rel., who, whichΜοῖῤ, ἅ τε πατρώιον τῶνδ' ἔχει τὸν εὔφρονα πότμον O. 2.35
Καφισίων ὑδάτων λαχοῖσαι αἵτε ναίετε καλλίπωλον ἕδραν, Χάριτες ( ταίτε coni. Bergk) O. 14.2θυγατέρι. ἅν τε δόλον αὐτῷ θέσαν Ζηνὸς παλάμαι P. 2.39
( Πηλεὺς καὶ Κάδμος)λέγονται μὰν βροτῶν ὄλβον ὑπέρτατον οἳ σχεῖν, οἵ τε ἄιον P. 3.89
“φιλίων δ' ἐπέων ἄρχετο, ξείνοις ἅ τ ἐλθόντεσσιν εὐεργέται δεῖπν ἐπαγγέλλοντι πρῶτον” P. 4.30 [ οἳ τε (codd.: οἳ γε Mosch.: οἳ λτ;προγτ; Schr.: τε del. Wil., edd. plerique) P. 7.10]χάριν. ἅ τε τὸν Ἰφικλείδαν διαφέρει Ἰόλαον P. 11.59
φιλάγλαε, καλλίστα βροτεᾶν πολίων, Φερσεφόνας ἕδος, ἅ τ' ὄχθαις ἔπι μηλοβότου ναίεις Ἀκράγαντος ἐύδματον κολώναν, ὦ ἄνα P. 12.2
ἀρούραισιν, αἵτ' ἀμειβόμεναι τόκα μὲν ὦν βίον ἀνδράσιν ἐπηετανὸν ἐκ πεδίων ἔδοσαν N. 6.9
ἀεθλοφόροι οἵ τε πόνων ἐγεύσαντο N. 6.24
ἔργα. Βασσίδαισιν ἅ τ' οὐ σπανίζει N. 6.31
ὥρα πότνια, ἅ τε παρθενηίοις παίδων τ' ἐφίζοισα γλεφάροις τὸν μὲν ἡμέροις ἀνάγκας χερσὶ βαστάζεις, ἕτερον δ ἑτέραις (v. Barrett on Eur., Hipp. 526) N. 8.2ἱππίων ἀέθλων κορυφάν, ἅ τε Φοίβῳ θῆκεν Ἄδραστος N. 9.9
χαλκὸν μυρίον ὅν τε Κλείτωρ θῆκε N. 10.47
παῖ Ῥέας, ἅ τε πρυτανεῖα λέλογχας, Ἑστία N. 11.1
Νικόμαχος ὅν τε καὶ κάρυκες ὡρᾶν ἐνέγνον I. 2.23
φάμα · ἅ τε κἀν γουνοῖς Ἀθανᾶν ἅρμα καρύξαισα νικᾶν ἔν τ' Ἀδραστείοις ἀέθλοις Σικυῶνος I. 4.25
ἀλώπηξ, αἰετοῦ ἅ τ' ἀναπιτναμένα ῥόμβον ἴσχει I. 4.47
“Πηλέι, ὅν τ' εὐσεβέστατον φάτις Ἰαολκοῦ τράφειν πεδίον” I. 8.40 τέρας, ἅν τε βροτοὶ Δᾶλον κικλῄσκοισιν fr. 33c. 3.Πανελλάδος, ἅν τε Δελφῶν ἔθνος εὔξατο λιμοῦ θ[ Pae. 6.63
[οἵ τ (τ balances τ v. 5.) fr. 75. 3.] ὦ μάκαρ, ὅν τε μεγάλας θεοῦ κύνα παντοδαπὸν καλέοισιν Ὀλύμπιοι fr. 96. 1. νεάνιδες, αἵ τε τᾶς χλωρᾶς λιβάνου ξανθὰ δάκρη θυμιᾶτε fr. 122. 3. τῶ[ν.. Λο]κρῶν τις, οἵ τ' ἀργίλοφον πὰρ Ζεφυρίου κολώναν ν[ fr. 140b. 4. πῦρ πνέοντος ἅ τε κεραυνοῦ ἄγχιστα (sc. ἡμένα Ἀθάνα) fr. 146. om. antecedent,σάφα δαεὶς ἅ τε οἱ πατέρων ὀρθαὶ φρένες ἐξ ἀγαθῶν ἔχρεον O. 7.91
b n. pl. ἅτε,I just as, like c. subs., part., gen. abs.ὁ δὲ χρυσὸς αἰθόμενον πῦρ ἅτε διαπρέπει νυκτὶ O. 1.2
τεά κεν ἐνδομάχας ἅτ' ἀλέκτωρ συγγόνῳ παῤ ἑστίᾳ ἀκλεὴς τιμὰ κατεφυλλορόησεν ποδῶν O. 12.14
ἅτε γὰρ ἐννάλιον πόνον ἐχοίσας βαθὺ σκευᾶς ἑτέρας, ἀβάπτιστος εἶμι P. 2.79
ταὐτὰ δὲ τρὶς τετράκι τ' ἀμπολεῖν ἀπορία τελέθει, τέκνοισιν ἅτε μαψυλάκας Διὸς Κόρινθος N. 7.105
εἶπέν τε φωνήσαις ἅτε μάντις ἀνήρ I. 6.51
ἤτορι δὲ φίλῳ παῖς ἅτε ματέρι κεδνᾷ πειθόμενος Pae. 6.12
ποτίκολλον ἅτε ξύλον παρὰ ξύλῳ fr. 241.II inasmuch as c. part.ποτὶ δ' ἐχθρὸν ἅτ ἐχθρὸς ἐὼν ὑποθεύσομαι P. 2.84
-
6 φωνέω
φωνέω, -άω (v. Forssman, 79ff.)1 speak φώνᾶσε δ (codd.: φώνησε Mommsen) O. 13.67ταῦτά μοι θαυμαστὸς ὄνειρος ἰὼν φωνεῖ P. 4.163
ὄρθιον φώνᾶσε (codd.: φώνησε Mommsen) N. 10.76εἶπέν τε φωνήσαις ἅτε μάντις ἀνήρ I. 6.51
-
7 φωνάω
φωνέω, -άω (v. Forssman, 79ff.)1 speak φώνᾶσε δ (codd.: φώνησε Mommsen) O. 13.67ταῦτά μοι θαυμαστὸς ὄνειρος ἰὼν φωνεῖ P. 4.163
ὄρθιον φώνᾶσε (codd.: φώνησε Mommsen) N. 10.76εἶπέν τε φωνήσαις ἅτε μάντις ἀνήρ I. 6.51
Перевод: с греческого на все языки
со всех языков на греческий- Со всех языков на:
- Греческий
- С греческого на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий